به گزارش پایگاه خبری تحلیلی جویباران ، جویبار سال‌هاست که به عنوان «پایتخت کشتی آزاد ایران» شناخته می‌شود؛ لقبی که تنها یک شعار رسانه‌ای نیست، بلکه حاصل دهه‌ها افتخارآفرینی و قهرمانی مردانی است که از همین خاک برخاسته و پرچم ایران را بر بلندای جهان و المپیک به اهتزاز درآورده‌اند. شهری کوچک در جغرافیای ایران، اما بزرگ در نام، هویت و افتخارات ورزشی.
ستاره‌هایی که تاریخ‌ساز شدند
کافی است مروری کوتاه بر نام قهرمانان این دیار داشته باشیم تا عمق ظرفیت‌های آن روشن شود. حسن یزدانی، اسطوره بی‌بدیل کشتی جهان، نه‌تنها محبوب‌ترین ورزشکار ایران است، بلکه در رده‌های مختلف جهانی و المپیکی برای کشور مدال‌های رنگارنگ به ارمغان آورده است. پیش از او، کمیل قاسمی با مدال طلای المپیک ریو، برگ زرینی در تاریخ ورزش ایران رقم زد و نام جویبار را جهانی کرد. رضا یزدانی، پلنگ جویبار، سال‌ها در سنگین‌ترین وزن‌ها از نام ایران دفاع کرد و با غیرت مثال‌زدنی، از یاد و خاطره مردم ایران پاک نخواهد شد.
در کنار این بزرگان، مهدی حاجی‌زاده و کامران قاسم‌پور، ستاره‌ای نوظهور که در سال‌های اخیر بر بام جهان ایستاد، ادامه‌دهنده راه پر افتخار کشتی جویبار هستند. این‌ها تنها چند نام آشنا برای مردم‌اند؛ اما حقیقت این است که ده‌ها کشتی‌گیر ملی‌پوش از جویبار در ترکیب تیم‌های ملی حضور داشته‌اند و هر کدام سهمی در افتخارآفرینی ورزش ایران ایفا کرده‌اند.
گیل‌خواران؛ خاستگاه پهلوانی
اگر بخواهیم دقیق‌تر نگاه کنیم، بخش گیل‌خواران جویبار یکی از کانون‌های اصلی پرورش کشتی‌گیر در کشور به شمار می‌آید. بسیاری از قهرمانان و ملی‌پوشان از روستاها و محلات همین بخش برخاسته‌اند. در هر کوچه و محله گیل‌خواران، کشتی نه‌تنها یک ورزش، بلکه یک سبک زندگی است. نوجوانان و جوانان این خطه، در سالن‌های ساده و حتی در زمین‌های خاکی، تمرین می‌کنند تا روزی همچون الگوهای خود بر سکوی جهانی بایستند. این ظرفیت عظیم نشان می‌دهد که جویبار تنها به نام «پایتخت کشتی» محدود نمی‌شود، بلکه واقعاً مرکز تپنده این ورزش در ایران است.
ضرورت سرمایه‌گذاری برای آینده کشتی ایران
با وجود این همه ظرفیت و افتخار، پرسش اساسی این است: چرا هنوز زیرساخت‌های کشتی در جویبار متناسب با جایگاه آن نیست؟ پروژه ورزشگاه ۵ هزار نفری جویبار سال‌هاست آغاز شده، اما همچنان نیمه‌تمام مانده است. در حالی که شهرهایی با سهم بسیار کمتر در ورزش قهرمانی از امکانات مدرن بهره‌مند هستند، جویبار با این همه سرمایه انسانی، همچنان چشم‌انتظار تکمیل ورزشگاهی است که حق مسلم مردم و ورزشکارانش است.
اگر امروز سرمایه‌گذاری جدی در کشتی جویبار صورت نگیرد، فردا شاید دیگر نتوانیم ستاره‌هایی در حد یزدانی‌ها و قاسمی‌ها داشته باشیم. این شهرستان موتور محرک کشتی ایران است و بی‌توجهی به آن، یعنی نادیده گرفتن آینده کشتی کشور.
مطالبه‌ای ملی، نه صرفاً محلی
باید این حقیقت را پذیرفت که کشتی جویبار تنها متعلق به این شهرستان نیست. موفقیت‌های قهرمانان این دیار، افتخاری برای ایران است. مدال‌های جهانی و المپیکی که از جویبار بر گردن قهرمانان آویخته شد، برای همه مردم ایران شادی و غرور به همراه آورد. بنابراین، تکمیل ورزشگاه ۵ هزار نفری جویبار و توسعه زیرساخت‌های ورزشی آن، مطالبه‌ای صرفاً محلی نیست، بلکه یک مطالبه ملی است.
مسئولان ورزشی کشور باید بدانند که هر ریال سرمایه‌گذاری در جویبار، در واقع سرمایه‌گذاری در تیم ملی کشتی ایران است. شهری که بیشترین سهم را در ترکیب تیم ملی دارد، سزاوار آن است که بهترین امکانات را نیز در اختیار داشته باشد.
در پایان جویبار خاستگاه قهرمانان، ستاره‌ها و اسطوره‌های کشتی ایران است؛ شهری که همواره در بزنگاه‌های جهانی و المپیکی، امید اول مردم ایران بوده است. امروز اما این شهر بیش از هر زمان دیگری نیازمند توجه و حمایت است. سرمایه‌گذاری در کشتی جویبار، سرمایه‌گذاری در آینده کشتی ایران است. تکمیل ورزشگاه ۵ هزار نفری، نه یک پروژه معمولی، بلکه گامی راهبردی برای تداوم قهرمانی‌های ایران در میادین جهانی خواهد بود.
یادداشت: الله بخش تبریزی میستانی
- نویسنده : الله بخش تبریزی
